Weekje Cape Town

Op maandag is de dag rustig begonnen met ons laatste ontbijt als inwoners van Friends, hierna zijn we al het inpak werk gaan afronden (hier zijn we namelijk al de hele week mee bezig). Na alles klaar te hebben zijn we naar het kantoor van Friends gegaan om ons uit te checken (wat klinkt dit toch raar), maar zoals verwacht hadden ze hun zaakjes niet op orde en moesten ze nog naar de bank om onze borg terug te betalen dus werd dat langer wachten. We hebben ook weer voor het laatst met zijn allen in ons huisje geluncht, vervolgens hebben we alle koffers op Joris zijn kamer gedropt (wat zit zijn kamertje nu toch vol). En zijn we wederom terug naar het hoofdkantoor gegaan. Na alles af te hebben gerond heeft Joris ons rond 14:15u op het station van Pretoria afgezet waar we de bus richting Cape Town zouden nemen, we moesten hier 2u van tevoren zijn. Om 16:30u was de bus dan eindelijk aangekomen (15min te laat natuurlijk). Dat werd dus snel inladen en vertrekken, aangezien het spitsuur was heeft hebben we nog meer vertraging opgelopen, om 18:15 waren we dan eindelijk in Johannesburg om nog wat passagiers op te hallen en zijn vervolgens doorgereden. Hierna hebben we nog twee "refreshment stops" gehad, een rond 20:00 en een rond 03:00u, bij beide stops hebben de meeste passagiers de kans gegrepen om een vette hap te kopen en zaten ze dus zo laat nog aan de hamburger, friet, chips en noem maar op. 

Op dinsdag hebben we rond 10:00u onze laatste "refreshment stop" gehad en om 13:00u waren we dan eindelijk bij onze eindbestemming aangekomen (een kwartier eerder als gepland ook nog). Cape Town was voor ons al gelijk een andere wereld, om te beginnen al met het weinige aantal taxi-busjes bij het station en de veel schonere wegen. We hebben met de hulp van een parkeerwacht een taxi kunnen regelen om ons naar de logde te brengen. Eenmaal hier kwamen we erachter dat onze logde in een straat midden in het bruisend nachtleven van de stad ligt vol met restaurantjes, winkeltjes, cafés en nachtclubs. Ook kwamen we erachter dat we de kamer met twee andere meisjes delen (we zitten namelijk in een slaapzaal), en toevallig genoeg kwam een van die meisjes uit Brazilië en heet ze Luiza (mijn moeder's naam) en de andere kwam uit de UK. We hebben snel een douche genomen en zijn toen richting het "waterfront" gegaan, dit is een beetje het toeristische centrum die aan de pier ligt. We hebben er genoten van de gezellige vakantie sfeer, de leuke souvenir winkeltjes en de mooie plaatselijke liedjes die live gespeeld werden door local zanggroepen. 'S avonds zijn we hier nog naar het Italiaans restaurant geweest waar we heerlijk hebben gegeten, hierna werd het tijd om wat uit te gaan rusten na een zeer vermoeiende busreis en de vele indrukken van de dag. 

Op woensdag zijn we vroeg opgestaan om een tour te doen met de "hop on hop of bus", hiermee hebben we het centrum, de tafelberg en de kust bezocht. Het centrum zat vroeger voor een groot gedeelte onder water, met de hulp van de Nederlanders hebben ze dit gedeelte water vrij kunnen maken, het water/strand heeft plaats gemaakt voor torenhoge flatgebouwen en hotels die er nu nog staan. Het bezoek aan de tafelberg vonden we ook heel bijzonder om te zien, we zijn er eerst met de kabelbaan naar boven gegaan, eenmaal op de top hebben we er een wandeling gedaan en bij de verschillende uitzichtpunten prachtige foto's gemaakt. Na alle puntjes van de berg bewonderd te hebben zijn we bij het restaurantje die boven op de berg zit gaan lunchen. Vervolgens zijn we verder met onze tour gegaan. We hebben de kust bezocht volgens de gids zullen vele beroemdheden hier te vinden zijn in de zomer, er was een prachtige strand te zien met de duurste hotels en uitgaan-gelegenheden, iets veder kregen we ook nog de grote villa's met privé stranden te zien, we zijn bij de boulevard uitgestapt en hebben hier een stuk over gewandeld, helaas mochten we hier niet over het strand wandelen wegens de algen die door de zee werden aangespoeld. Hierna hebben we de bus weer genomen en zijn we een kleine boottocht gaan maken langs de kanalen, hier kregen we weer een hele rijke beurt te zien met huizen die miljoenen kosten (een heel ander beeld van Africa). Hierna zijn we de bus weer ingestapt en zijn we de stadstuinen gaan bezoeken, hier hebben we een overvloed aan eekhoorns en duiven gezien, toen de ratten ook tevoorschijn begonnen te komen vond ik het minder leuk en hebben we besloten om maar te gaan. Zodoende zijn we richting onze logde gelopen, langs de bekende "long street", waar we bij de verschillende winkeltjes hebben kunnen kijken.'s Avonds hebben we in dezelfde straat bij de Mexican gegeten, we hebben hier lekker op het balkon gezeten waarbij we de drukte van de straat een beetje in de gaten konden houden, een gezellige maar rustige avond. 

Op donderdag zijn we wederom vroeg opgestaan, we hadden een tour bij de "Robbeneiland" gepland. We zijn middels een boottocht van minstens 45min naar het eiland gebracht, eenmaal aangekomen zijn we in een bus ingestapt en zijn we eerst met een gids het eiland gaan verkennen, we zijn zo achter de gehele geschiedenis van het eiland gekomen, deze is eerst door de Portugezen als een "refreshment station" gebruikt, hier kwamen de grote boten om voedsel te hallen en hun reis verder te zetten, vervolgens is het eiland door de Nederlanders overgenomen, deze hebben als eerste het eiland als een gevangenis gebruikt, hierna zijn de Britten gekomen zij hebben het eiland als een oefenbasis voor het leger gebruikt, hierna hebben ze het als een soort ziekenhuis gebruikt voor mensen met "lepra", uiteindelijk hebben ze die mensen er opgesloten zonder dokters en hoopten ze dat die mensen snel dood zouden gaan, zodat de ziekte zich niet verder zou verspreiden deze mensen werden door de nonnen verzorgd, in die tijd is men er gelukkig achter gekomen dat de ziekte te behandelen was en de overlevende zieke zijn terug in de samenleving gebracht. Enkele jaren later werden alle gebouwen waar de lepra patiënten in hebben gezeten vernietigd en zijn de Afrikanen zich gaan voorbereiden op de tweede wereld oorlog, aangezien deze nooit in Afrika is gekomen hebben ze de apparatuur nooit hoeven gebruiken en bestaat een groot gedeelte hiervan als nog. Ook zijn we langs de "limewalls" gereden waar de gevangenen werden gedwongen om zonder enkele bescherming te werken, door langdurig in contact met deze stoffen te zijn, hebben vele van de gevangenen longemfyseem ontwikkeld. Het einde van de bustour was bij de gevangenis waar een voormalige politieke gevangene ons verder heeft rondgeleid. Deze man heeft in de jaren 80, 7 jaar gevangen gezeten en kreeg als aanklacht terrorisme, dit wegens het samenwerken met de ANC en het vechten voor een democratie in zijn land, oftewel 7 jaar vastgezeten wegens het vechten voor zijn rechten. Deze man heeft ons verteld hoe hij deze 7jaar heeft overleefd en hoe de gevangenen in die tijd behandeld werden, allemaal heel triest om te horen, ze werden er echt op een onmenselijke manier behandeld. We hebben ook nog de cel van Nelson Mandela kunnen zien, een kleine cel van maximaal 2x1,5 m2. Het hele verhaal van Robbeneiland was erg triest maar wel interessant om te zien wat de mensen in het verleden allemaal hebben meegemaakt. Na deze indrukwekkende ochtend zijn we wat door het winkelcentrum gaan lopen, het weer was namelijk niet al te best en we wilden droog blijven. Hierna zijn we naar de hostel gegaan, waar we onze spullen hebben kunnen droppen om wat te gaan eten. We zijn bij een indiaans restaurant gaan eten, het leek meer op een fastfoodketen, we hebben voor R60,- (€4,50) een enorme grote maaltijd gekregen die we natuurlijk niet op kregen, we hebben de restanten in een bakje laten doen en deze hebben we aan een meisje op straat gegeven. Hierna zijn we terug naar de hostel gegaan waar we wat zijn gaan rusten (wat is het toch vermoeiend om leuke dingen te doen). 

Op vrijdag zijn we wat later opgestaan, we hadden met onze kamergenoten afgesproken dat we met ze mee zouden gaan naar de markt en aangezien ze de avond ervoor uit zijn gegaan en pas rond 04:30u terug waren konden ze niet zo vroeg opstaan. Lisa en ik zijn rond 8:30u maar opgestaan en zijn maar de koffers verder in gaan pakken en uit gaan checken. Rond 10:00u werden de dames pas wakker en gingen ze zich klaar maken, toen ze klaar waren zijn we richting de markt gegaan, dit was een souvenir markt waar we veel Brazilianen zijn tegengekomen, volgens mij waren met een excursie. Na veel te hebben af moeten dingen zijn we richting een ander markt gegaan, deze was indoor ook daar hebben we veel kunnen afdingen. Na wat langs andere winkels te hebben gelopen hebben we maar afscheid van de dames genomen en zijn we wat gaan eten. We moesten namelijk op tijd terug in de hostel zijn om onze bagage op te hallen en richting het station te gaan om de bus terug naar Pretoria te nemen, dit hebben we dus ook zo gedaan. Eenmaal bij het station waren we natuurlijk te vroeg dus moesten we nog ong. een uur wachten. We reizen in een dubbeldekker bus en dit keer hebben we mogen kiezen waar we wilden zitten, we hebben ervoor gekozen om beneden te gaan zitten, hier zitten namelijk minder mensen, dus ook minder mensen om last van te hebben. We hebben ook nog eens geluk gehad dat deze stoelen fijner zitten als op de heenweg, ik heb dus iets beter kunnen slapen maar de reis blijft vermoeiend en ontzettend lang. 

Op zaterdag hebben we tot 15:00u in de bus gezeten (30min vertraging). Op het einde had ik het helemaal gehad, wat was ik toch moe. Eenmaal in Pretoria konden we geen enkele taxi bij het station vinden (tja we zijn weer bij het echte Afrika beland), aangezien het hoofdkantoor van onze stageplek hier een paar straten vandaan was en we wisten dat daar altijd taxi's staan zijn we daar naartoe gelopen, de taxi chauffeur vroeg R120,- (€10,-) om ons naar huis te brengen (10min rijden), dit is voor hier veel te duur dus hebben we het niet gedaan, we waren aan het proberen om het nr van een andere taxi te krijgen en toen liepen de Duitse vrijwilligers langs, zij gingen dezelfde richting op als wij dus zijn we met hun met de taxibusje gegaan (dit zijn de busjes die roekeloos door de stad rijdt), dus weer een ervaring rijker en maar R12,- (€ 0,85cent) armer. We waren blij dat we weer thuis waren en voornamelijk blij dat we onder de douche konden springen, wat doet dat goed. Hierna ben ik mijn koffer uit gaan pakken en de nieuwe koffer in gaan pakken, dit aangezien we zondag alweer richting Zimbabwe vertrekken. Ondertussen heeft Joris heerlijk voor ons gekookt , hij heeft spinazie lasagne met ricotta gemaakt en als toetje hadden we panacota (wat een verwennerij). 'S avonds hebben we de laatste spulletjes opgeruimd en ingepakt en zijn we richting de dorm gegaan, hier slapen we voor een nachtje aangezien onze kamers nu alweer door andere mensen wordt gebruikt.